عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
زندگانی امام باقر علیه السلام
برگی از فضائل شكافنده علوم
در سال 57 هجری در شهر مدینه ستاره ای دیگر از ستارگان آسمان امامت و ولایت بدرخشید و با نور خود، عالم را منور نمود.
در سال 57 هجری در شهر مدینه ستاره ای دیگر از ستارگان آسمان امامت و ولایت بدرخشید و با نور خود، عالم را منور نمود. نام او «محمد» و كنیه اش «ابوجعفر» بود كه بعدها به «باقر» ملقب گشت. پدرش امام زین العابدین پیشوای چهارم شیعیان و مادرش «ام عبدالله.» دختر امام حسن مجتبی بودند، از این جهت هم از نظر پدر و هم از نظر مادر فاطمی و علوی بوده است. آن حضرت در سال 94 بعد از فوت پدر گرامی اش عهده دار مقام امامت و زعامت شیعیان جهان شد و در سال 114 هجری در شهر مدینه رحلت نمود و در قبرستان بقیع در كنار قبر پدر و جدش به خاك سپرده شد. (1)
دوران پرفروغ امامت آن حضرت با برخی از خلفای بنی امیه مقارن بود كه عبارتند از:
1 - ولید بن عبدالملك (86 - 96)
2 - سلیمان بن عبدالملك (96 - 99)
3 - عمر بن عبدالعزیز (99 - 101)
4 - یزید بن عبدالملك (101 - 105)
5 - هشام بن عبدالملك (105 - 125)
این دوران گرچه با ظلم و فساد و خوشگذرانی و هوسرانی دستگاه خلافت بنی امیه همراه بود و امام علیه السلام در شرائط سخت و دشواری به تبلیغ احكام و مبانی اعتقادی اسلام می پرداخت، ولی نسبت به دوران زندگی دیگر ائمه علیهم السلام وضعیتی نسبتا آرام داشت. در آغاز امامت آن حضرت كه با حكمرانی ولید بن عبدالملك مقارن بود، دستگاه خلافت بنی امیه در صدد كشورگشایی و گسترش قلمرو حكومت خود بود، از این رو جامعه اسلامی در داخل با فشارهای سیاسی كمتری همراه بود، همچنین «سلیمان.» برادر «ولید» در مدت كوتاه خلافت خود درهای زندانهای عراق را گشود و تمام زندانیان بی گناه را كه «حجاج بن یوسف.» در بند كشیده بود، آزاد ساخت، و بعد از این دو «عمر بن عبدالعزیز» در زمان خلافتش خدمات زیادی را انجام داد، از جمله خدمات او عبارتند از: مبارزه با تبعیض و فساد (2) ، ممنوع كردن سب علی علیه السلام كه از زمان معاویه - لعنة الله علیه - رواج پیدا كرده بود، (3) و برگرداندن فدك به خاندان اهل بیت علیهم السلام (4) . امام باقرعلیه السلام از این موقعیت نهایت استفاده را برد و زیربنای یك جنبش عظیم علمی و فكری را پایه گذاری نمود كه بعد از ایشان در زمان امامت امام صادق علیه السلام به تكامل رسید.
شخصیتی بی نظیر
ائمه معصومین علیهم السلام در قله های رفیع فضیلت و كمال چنان می درخشیدند كه در طول قرنها چشمان تمام بشریت را خیره كرده اند، از این رو دوست و دشمن با دیدن این كمالات و فضائل نسبت به آنان سرتعظیم فرود آورده اند و لب به تحسین گشوده اند كه با مراجعه به كتب مورخین و سیره نویسان اعم از شیعه و سنی، اعتراف به عظمت آن بزرگواران به وضوح مشهود است. امام باقرعلیه السلام نیز چنان عظمت معنوی خیره كننده ای داشتند كه دانشمندان دیگر مذاهب را به تحسین وادار كرده است، از جمله ذهبی و صفدی از دانشمندان بنام اهل تسنن می نویسند: «وكان احد من جمع العلم والفقه والدیانة والثقة والسؤدد وكان یصلح للخلافة (5) ؛ [امام باقرعلیه السلام] از كسانی است كه بین علم، فقه، دیانت، وثاقت و متانت جمع كرده و برای خلافت اهلیت داشته است..»
شیعه به تولّی اَر مُسلَّم گردد........با رکن تبرّی است که محکم گردد یافاطمه! لعن قاتلت روزی ماست..........یا رب نکند که رزق ما کم گردد
